Kalina i opiekunki

Agenci służb specjalnych „nie wyrabiają się” z przesłuchiwaniem świadków i czytaniem dokumentów, związanych z rewitalizacją stawu Kalina. Wkrótce na biurko śledczych trafi również „sprawa opiekunek”, czyli podejrzeń zatrudniania na etatach w samorządzie kobiet, które opiekowały się dzieckiem Kostempskich.

LOGO_CBA

Uchwała radnych Świętochłowic w sprawie kontrowersyjnej rewitalizacji Stawu Kalina odniosła skutek. Śledczy już zacierają ręce, zbierają materiały i mają problem. Problem bogactwa świadków.

Z naszych  informacji wynika, że w ciągu ubiegłego tygodnia do delegatur ABW i CBA w Katowicach zgłosiło się kilkanaście osób, które postanowiły podzielić się swoją wiedzą na temat rewitalizacji Kaliny. Są wśród nich osoby z bliskiego kręgu towarzyskiego i partyjnego Delfina.

Niewiele brakowało, a na portierniach tychże instytucji (jak prognozowaliśmy) powstałaby lista kolejkowa, jak za komuny. Tylu było chętnych, aby uderzyć się w piersi.

Złośliwi powiadają, iż ruchem dyrygował pewien radca prawny. Przekazane służbom informacje oraz dokumenty zaskoczyły funkcjonariuszy. Jeden z nich powiedział krótko: „To niesamowity skandal”.

Przepisy przewidują, iż sprawca tego przestępstwa nie podlega karze, jeżeli okaże tzw. „czynny żal” – tzn., jeśli dający łapówkę ujawni organom ścigania wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organy te same wykryją popełnienie przestępstwa. Zgłoszenia takiego należy dokonać osobiście na policji lub w prokuraturze w formie pisemnej poświadczonej własnoręcznym podpisem. Istnieje zatem możliwość uniknięcia kary przez osobę, która dała łapówkę.

Kodeks Karny mówi wyraźnie:

– Nie podlega karze sprawca przestępstwa …, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte przez osobę pełniącą funkcję publiczną, a sprawca zawiadomił o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawnił wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ ten o nim się dowiedział.

Oto art. 228 kk:

§ 1. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową
lub osobistą albo jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 3. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową
lub osobistą albo jej obietnicę za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Karze określonej w § 3 podlega także ten, kto, w związku z pełnieniem funkcji
publicznej, uzależnia wykonanie czynności służbowej od otrzymania korzyści
majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy lub takiej korzyści żąda.
§ 5. Kto, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową
znacznej wartości albo jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
§ 6. Karom określonym w § 1-5 podlega odpowiednio także ten, kto, w związku z
pełnieniem funkcji publicznej w państwie obcym lub w organizacji międzynarodowej,
przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę lub takiej korzyści żąda, albo uzależnia wykonanie czynności służbowej od jej otrzymania.